دستورالعمل های ایمنی پرش های سقوط آزاد در آکادمی پرواز استاد نقدی پری

در آکادمی پرواز ما از هواپیمای دو موتوره شگفت انگیزی استفاده می شود که با سرعت و قابلیت های فوق العاده خود امکان حمل ۲۰ نفر را طی حدود ۱۵ دقیقه به ارتفاع ۱۲.۵۰۰ فیت دارد.

 

تمامی مربی های ما خارجی هستند (به استثنا استاد نقدی پری) و دارای مدرک مربیگری از USPA آمریکا می باشند. هیچ نوع آموزش توسط Coach (کمک مربی) انجام نخواهد شد و همگی تعلیمات توسط AFF Instructor (استاد) اجرا می گردد.

مناطق برگزاری دوره های آموزشی و تفریحی آکادمی ما از نظر آب و هوا و زیبایی جزو جذاب ترین مناطق کشور بوده و می تواند لحظات و تجربه های خارق العاده ای را برای افراد رقم بزند.

ما تابستان ها در شمال کشور در مجاورت دریای خزر و زمستان ها در کنار خلیج فارس اقدام به چتر ریزی و سقوط آزاد می کنیم.

این ظرفیت جا به جایی و توانایی بالا در عملکرد موجب برگزاری چتربازی های سقوط آزاد با کلاس جهانی گردیده و این امر باعث شده تا هم در زمین و هم در آسمان تمام دستورالعمل های ایمنی به دقیق ترین و کامل ترین شکل ممکن توسط تیم ما اجرا شوند.

 

عدم توجه به موارد ایمنی ورزش چتربازی سقوط آزاد عواقب سنگینی برای چترباز های مغرور و خودخواه در پی داشته که گریبان گیر خود و اطرافیان آنها نیز می شود. همچنین کمبود دانش و عدم آگاهی درباره ی موارد ایمنی می توانند باعث ایجاد حادثه گردد.

 

لازم به ذکر است همه قوانین ایمنی ما بر اساس دستور العمل های USPA تدوین شده و اجرای بی نقص آنها الزامی است.

ما در ادامه ی این مطلب به توضیح مقررات و سیاست های خود در رابطه با مسائل ایمنی مربوط به شما در بوگی و پرش های از هواپیما خواهیم پرداخت.

 

 

سولو چه کسی است؟

در برنامه های ما سولو به فردی گفته می شود که آموزش چتربازی و سقوط آزاد خود را با موفقیت به پایان رسانده و مسئولیت پرش و استفاده صحیح از تجهیزات خود را می پذیرد.

 

حداقل مهارت های فرد سولو برای انجام مستقل سقوط آزاد و چتربازی به شرح ذیل است:

 

• ۱- دانش و مهارت کافی در مورد نکات ایمنی پرش، هواپیما، تجهیزات و خطرات این ورزش
• ۲- دانش کامل در مورد مالفانکشن های ریگ و مهارت صحیح در استفاده از چتر رزرو
• ۳- قابلیت چک کردن صحت تمامی تجهیزات چتربازی
• ۴- توانایی خروج Stable از هواپیما
• ۵- داشتن Stability بدون چرخش و با حفظ هدینگ در حین سقوط
• ۶- داشتن مهارت های سقوط شامل Hover control، Turning control، Recovery from Unstability
• ۷- استفاده صحیح از آلتیمتر و داشتن آگاهی از ارتفاع در همه لحظات سقوط
• ۸- مهارت و توانایی لازم برای کشیدن پایلوت شوت به شکل صحیح
• ۹- دانش و مهارت پرواز و هدایت کانوپی و مواجهه با مالفانکشن های آن
• ۱۰- داشتن علم و مهارت های لازم برای اجرای درست الگوی فرود و رعایت مقررات ترافیک هوایی
• ۱۱- آگاهی کامل از فرود های خطرناک و نحوه اجتناب با آنها
• ۱۲- فلر کردن در ارتفاع صحیح و فرود روی پاها
• ۱۳- قابلیت فرود با رعایت الگوی صحیح در شعاع حداکثر صد متری تارگت

 

لازم به ذکر است فرد سولو باید حداقل ۸ پرش از ارتفاع حداقل ۱۲.۰۰۰ فیت در سابقه خود داشته باشد. هیچ کدام از پرش های روش آموزشی استاتیک لاین (بند دار) مورد قبول نیست.

 

 

نکات و مقررات عمومی ایمنی در بوگی و پرش ها

• - رعایت ایمنی مسئولیت همه می باشد.
• - مغرور و خودخواه نشوید زیرا این شروع بسیار خطرناکی برای سلامتی شما و اطرافیان خواهد بود.
• - دستورالعمل های اضطراری و مالفانکشن ها را قبل از هر پرش با خود مرور کنید.
• - همیشه از بخش پشتی هواپیما به آن نزدیک شده و از ملخ های آن اجتناب کنید.
• - در پرش های گروهی از موقعیت افراد اطراف خود آگاه باشید تا مبادا نزدیک به هم اقدام به باز کردن چتر کنید و موجب برخورد شما یا کانوپی هایتان شود.
• - به طور ذهنی آمادگی بروز سوء عملکرد های ریگ یا مالفانکشن ها را داشته و همیشه آماده اجرای دستورالعمل های اضطراری باشید.
• - در تمام طول پرواز با هواپیما مراقب ریگ خود و دیگران باشید. از جابه جایی هندل های ریگ به شدت مراقبت کنید.
• - برای خروج از هواپیما زمان جدایش را به دقت رعایت کنید و حتما اسپاتینگ نمایید. زمان جدایش نباید بیش از حد استاندارد باشد.
• - در حین سقوط آزاد به هیچ وجه عمود و بالای چترباز دیگری قرار نگیرید تا مبادا پس از باز شدن عمدی یا غیر عمدی چتر وی، با او برخوردی داشته باشید.
• - بعد از فرود و درآوردن ریگ و تجهیزات حق باز کردن بند پاهای ریگ را ندارید و فقط می توانید آنها را شل کنید.
• - استفاده از کانوپی و هر نوع تجهیزات بیس جامپ برای پرش از هواپیما و هلیکوپتر ممنوع و خطرناک می باشد.
• - همه ریگ ها و تجهیزات شما باید به تایید ریگر ما برسد در غیر این صورت مجاز به استفاده از آنها نیستید.
• - برای پرش با هر نوع پرچم و موارد مشابه باید حداقل ۲۰۰ پرش معتبر در لوگ بوک خود داشته و قبل از آن با استاد نقدی پری و همچنین جامپ مستر هماهنگی نمایید.
• - هر نوع کوچینگ توسط مربی هایی که جزو پرسنل ما نمی باشند ممنوع است. سلامت شما برای ما اهمیت دارد.

 

 

چک کردن تجهیزات

طی چهار مرحله باید ریگ و تجهیزات را چک کرد. همه موظف به رعایت این قانون بسیار مهم هستند، فرقی هم نمی کند شاگرد باشید یا مربی.

• ۱- قبل از پوشیدن
• ۲- قبل از سوار شدن به هواپیما
• ۳- داخل هواپیما
• ۴- لحظه ای قبل از بیرون پریدن

لطفا جهت اطلاع از جزئیات دستورالعمل چک کردن ریگ و تجهیزات چتربازی برای پرش را مطالعه فرمایید.

 

 

ترتیب سوار شدن چتربازها به هواپیما

با توجه به اینکه پس از سوار شدن به هواپیما امکان جابجایی بین چترباز ها وجود ندارد باید دقت کنید که با هماهنگی با جامپ مستر از نوبت دقیق پرش خود آگاه بوده و بر اساس آن سوار هواپیما شوید.

 

ترتیب پریدن از هواپیما در بوگی های ما به شرح ذیل می باشد:

 

• ۱- پرش BELLY از گروه های بزرگ به کوچک
• ۲- پرش FREEFLY از گروه های بزرگ به کوچک
• ۳- پرش های کوچینگ با شاگرد سولو
• ۴- پرش های ترکینگ
• ۵- پرش با شاگرد AFF
• ۶- پرش تندم
• ۷- پرش های وینگسوت
• ۸- پرش هایی که کانوپی را در ارتفاع بسیار بالا باز می کنند

 

 

 

 

نکات مهم ارتفاع باز کردن چتر

Planned Deployment Altitude

• - ارتفاع باز کردن چتر برای همگی افراد سولو در بوگی های ما ۴.۰۰۰ فیت می باشد.
• - پرش های کوچینگ با شاگرد سولو در ارتفاع بین ۴.۰۰۰ تا ۵.۰۰۰  فیت چتر باز می کنند.
• - شاگردان AFF در ارتفاع بین ۴.۰۰۰ تا ۶.۰۰۰ فیت چتر خود را باز می کنند.
• - پرش های تندم چتر خود را در ارتفاع ۵.۰۰۰ فیت باز می کنند.

 

 

قوانین استفاده از دوربین طی پرش های چتر بازی

• - همه قوانین ما بر اساس دستور العمل های USPA اجرا خواهد شد فلذا برای همراه داشتن هر نوع دوربینی طی پرش ها باید حداقل ۲۰۰ پرش انجام داده باشید (از جمله دوربین های گوپرو، اینستا ۳۶۰ و ... ). در صورت مشاهده تخلف، گراند خواهید شد.
• - استفاده از پایه های بلند برای نصب دوربین روی کلاه یا هر جای دیگر اکیدا ممنوع می باشد مگر اینکه دارای گواهینامه سطح D و یا ۵۰۰ پرش باشید.
• - استفاده از دسته سلفی با هر سایزی برای همه افراد به دلیل خطرات بالقوه زیاد برای هواپیما و همچنین آسیب به دیگران اکیدا ممنوع می باشد.
• - استفاده از هر نوع دوربین نصب شده با پایه مچ بند بر روی دست تا ۲۰۰ پرش ممنوع است و پس از آن با هماهنگی جامپ مستر و آگاهی از خطرات آن بلامانع است.
• - استفاده از هر نوع دوربین توسط پسنجر در پرش های تندم غیر مجاز و خطرناک است.
•  

 

مقررات داخل هواپیمای چتربازی

• - موقع سوار شدن و نشستن داخل هواپیما و همچنین در هنگام بیرون پریدن از آن به موقعیت خود برای حفظ تعادل هواپیما و حفظ مرکز ثقل آن توجه کنید. هیچ کدام از ما دوست نداریم به دلیل تجمع بیش از حد در یک سمت از هواپیما موجب به هم ریختن تعادل آن شویم.
•  
• - قبل از ورود به هواپیما کلاه خود را سر کرده و پس از نشستن تا ارتفاع ۱.۵۰۰ فیت شما مجاز به برداشتن کلاه خود نیستید.
•  
• - حدود ۱۵ دقیقه طول می کشد تا هواپیما بعد از تیک آف به ارتفاع ۱۲.۵۰۰ فیت برای پرش برسد. این زمان خوبی است که شما کارهایی را که قرار است طی خروج، پرش و لندینگ انجام دهید با خود مرور نمایید. طی ارتفاع گرفتن هواپیما نفس بکشید، راحت باشید، لبخند بزنید، وظایف خود را مرور کنید و اگر سوالی دارید از مربی خود بپرسید. بدون هماهنگی با مربی یا جامپ مستر، مجاز به بلند شدن از موقعیت خود نیستید.
•  
• - حرکت کردن و جا به جا شدن های خود را به حداقل برسانید.
• - در صورتی که هواپیما مجهز به چراغ قرمز، زرد و سبز پرش نبود، جامپ مستر وظیفه اسپاتینگ و ارتباط با خلبان را به منظور یافتن نقطه صحیح پرش بر عهده دارد. از ایستادن در هواپیما و کور کردن ارتباط چشمی آنها اجتناب کنید و منتظر علامت های جامپ مستر که قبلا به شما آموزش داده است باشید. هیچ فردی حق دخالت، صحبت کردن و داد زدن مابین ارتباط جامپ مستر و خلبان را ندارد.
•  
• - در صورتی که هواپیما مجهز به چراغ قرمز، زرد و سبز پرش بود، چراغ قرمز نشان دهنده این است که تا نقطه پرش سه دقیقه فاصله داریم. همچنین هنگام مشاهده چراغ زرد اسپاتینگ را آغاز کنید. 
• - هنگام سبز شدن چراغ در صورت امن بودن شرایط از هواپیما خارج شوید و در صورت سبز نبودن چراغ به هیچ وجه خارج نشوید!
• - زمان جدایش خروج را بین گروه ها دانسته و در حالی که به صورت چشمی جدایی افقی مناسب را تایید می کنید مشغول شمارش شوید.
•  
• - شخص شما مسئول نگهداری و مراقبت از دسته های پایلوت شوت، رزرو و کات اوی می باشد. از حرکت کردن های بی مورد درون هواپیما که موجب برخورد اینها با دیگران می شود خودداری نمایید. مراقب برخورد با دیگر اجزای ریگ خود و دیگران باشید. از صحبت کردن های بی مورد با دیگران در هواپیما خودداری نموده و برنامه های پرش خود را در ذهنتان مرور کنید.
•  
• - به دستورات مربی و خلبان گوش دهید و فورا اجرا کنید.
• - هرگز AAD خود را در هواپیما و در ارتفاع روشن ننمایید. در صورتی که فراموش کرده بودید AAD خود را روی زمین دراپزون روشن کنید پریدن شما ممنوع بوده و باید به همراه هواپیما بازگشته و لند نمایید.
• - هنگام بیرون پریدن از هواپیما مراقب برخورد یا گیر کردن دوربین، ریگ و بدن خود با بدنه هواپیما باشید و از آن اجتناب کنید.

 

 

مدت زمان جدایش چتربازان هنگام پریدن و خروج از هواپیما

همه چتربازها دوست دارند با یکدیگر و به صورت گروهی پرش داشته باشند و این بسیار هیجان انگیز است ولی باید توجه داشت که رعایت حریم هوایی و زمان بندی پرش بین گروه های مختلف که هر کدام مهارت ها و کارهایی متفاوت دارند بسیار اهمیت دارد.

هیچ کس دوست ندارد حین سقوط آزاد و یا حین پرواز با کانوپی با دیگری برخورد داشته باشد.

برای جلوگیری از برخورد و نزدیک شدن های خطرناک رعایت زمان مناسب برای جدایش خروج چتربازها بسیار مهم است. گروه های بزرگتر نیازمند محدوده  بیشتری در آسمان برای جدایش از یکدیگر در هنگام باز کردن چتر هستند.

سرعت هواپیمای ما در هنگام چتر ریزی بین ۸۰ تا ۹۰ نات می باشد بنابراین رعایت مدت زمان های جدایش ذیل الزامی است.

• - پرش های سولو با زمان جدایش ۵ ثانیه
• - پرش های گروهی ۲ تا ۵ نفره با زمان جدایش ۷ ثانیه
• - پرش های گروهی ۶ نفره به بالا، با زمان جدایش ۱۱ ثانیه

 

توجه داشته باشید رعایت غیر اصولی و بیش از حد زمان جدایش موجب از دست دادن نقطه صحیح پرش در محل لند می شود. بنابراین نه کمتر از ۵ ثانیه و نه بیشتر از ۱۱ ثانیه جدایش در پرش های نرمال با هواپیمای ما صحیح نیست مگر اینکه با نظر جامپ مستر تغییری ایجاد شود.

 

 

 

 

خروج و پریدن از هواپیما

• - به مجموعه ای از دو یا چند نفر گروه گفته می شود.
• - ارتفاع خروج استاندارد ۱۲.۵۰۰ فیت می باشد.
• - تنها یک گروه BELLY و یا ترکینگ ۶ نفره یا بیشتر در هر لود هواپیما مجاز می باشد.
• - در صورت ایمن بودن شرایط و سبز بودن چراغ به خروج ادامه دهید.
•  
• - اگر در ابر سقوط آزاد می کردید مراقب ارتفاع باشید و آن را مرتب چک کنید سپس در ارتفاع برنامه ریزی شده بکشید. از ترک کردن در ابر خودداری کنید چون موقعیت دیگر جامپرها را نمیدانید و در این حالا خطر برخورد با آنها وجود دارد.
•  
• - اگر کانوپی شما در ابر باز شد نیم فلر کنید و همزمان که آن را نگه داشته اید با گردش های ۳۶۰ درجه بسیار کوچک از ابر خارج شوید تا موقعیت خود را بیابید. پس از آن وارد الگوی فرود نرمال خود شوید. دلیل این موضوع اجتناب از برخورد با دیگر چتر باز هایی است که در اطراف شما پرواز می کنند ولی شما به دلیل وجود ابر و کاهش دید، آنها را نمی بینید.
•  
• - چتربازان سولو باید همیشه در ارتفاع ۴.۵۰۰ فیت ویو آف کرده و در ۴.۰۰۰ فیت اقدام به کشیدن پایلوت شوت و باز کردن چتر کنند. پایین تر آمدن از ارتفاع ۴.۰۰۰ فیت جهت باز کردن چتر در همگی برنامه ها و بوگی های ما هم غیرمجاز بوده و هم خطرناک است. فرد خاطی قطعا گراند خواهد شد.

 

 

ترتیب اولویت های چتربازان بعد از بیرون پریدن از هواپیما:

• ۱- در درجه اول حتما باید پایلوت شوت خود را بکشید تا چتر شما باز شود.
• ۲- دوم در ارتفاع صحیح بکشید.
• ۳- و سوم در ارتفاع صحیح و با داشتن حالت بدن صحیح بکشید.

 

نکته بسیار مهم این است که هرگز ارتفاع خود را فدای گرفتن حالت صحیح بدن و پایدار شدن نکنید و اگر در ارتفاع کشیدن و باز کردن چتر هستید با هر نوع حالت بدنی پایدار و حتی غیر پایدار پایلوت شوت را فورا بکشید.

(از دست دادن ارتفاع دکمه بازگشت ندارد)

 

 

نکات مهم در فرود (Landing)

• - در تمام طول پروازتان مراقب موقعیت  خود و دیگران در آسمان باشید.
• - بعد از باز کردن چتر تا زمان مشاهده باز شدن چتر های گروه بعدی به صورت عمود بر جامپ ران (مسیر پرواز هواپیما هنگام پرش)  پرواز کنید.
•  
• - مانور های اسپیرال، مارپیچ شدید با کانوپی مجاز نمی باشند مگر اینکه پرش شما Hop and Pop باشد. این موارد موجب به هم ریختن الگوی فرود دیگر چتربازان و همچنین موجب ایجاد خطر برای شاگردان تازه کار می شود.
•  
• - سمت و سوی فرود توسط فلشی بزرگ بر روی محل فرود مشخص شده است. در صورت عدم وجود فلش جهت فرود را می توان از روی بادنمای نصب شده در محل فرود تشخیص داد.
•  
• - در صورتی که به محل فرود اصلی نمی رسید و نیاز برای فرود در جهتی متفاوت با جهت تعیین شده دارید، فرد باید حداقل ۲۰۰ متر از محل فرود اصلی فاصله بگیرد تا برای دیگران خطری ایجاد نکند.
• - هنگام نزدیک شدن به محل فرود مراقب ترافیک اطراف خود باشید.
•  
• - اجباری برای فرود دقیق در نزدیکی فلش، وجود ندارد. در صورتی که مسیر منتهی به فلش ایمن به نظر نرسیده یا بیش از حد شلوغ باشد در ارتفاع های بالاتر تصمیم به فرود در مکانی دیگر بگیرید.
•  
• - هنگام پرواز با کانوپی همیشه حق تقدم با شاگردان AFF و همچنین پرش های تندم می باشد.
• - نحوه پرواز شما با کانوپی باید به قدری نرم و حساب شده باشد که دیگر چتربازان بتوانند مسیر بعدی شما را حدس بزنند. شما باید در یک الگوی قابل پیش بینی پرواز کنید. از حرکات نامتعارف و دور زدن های شدید خودداری کنید.
•  
• - در پرواز با کانوپی چرخش های بیش از ۹۰ درجه از ارتفاع ۱.۵۰۰ فیت به پایین مجاز نمی باشد.
• - به هیچ وجه به فرودگاه و باند پرواز نزدیک نشده و روی آنها پرواز نکنید که بسیار خطرناک می باشد.
• - در پرواز با کانوپی در ارتفاع ۳۰۰ فیتی و در مرحله فاینال فرود به صورت مستقیم پرواز کنید و از تکان خوردن و یا ترمز های شدید خود داری کنید.
•  
• - بعد از فرود به سرعت چتر خود را جمع کرده و به مشاهده ی رفت و آمد دیگر کانوپی ها بپردازید. به محض ایمن شدن شرایط به سمت لبه های محل فرود حرکت کنید تا از برخورد شما با دیگر چتربازان در حال فرود اجتناب شود.
•  
• - افراد شرکت کننده در پرش های وینگسوت و ترکینگ باید قوانین و دستورالعمل های پرواز افقی را مطالعه کرده و مسیر های پرواز را از طریق تصاویر هوایی مشاهده کند.  
• - به مناطق فرود خطرناک که از طریق تصاویر هوایی قابل مشاهده است اشراف داشته باشید.
•  
• - وینگسوت و ترکینگ در کل مدت سقوط آزاد عمود بر مسیر چتر ریزی بیرون پریده و پرواز خواهند کرد و سمت و سوی حرکت را باید با جامپ مستر هماهنگ کند.

 

 

ترافیک هوایی حین پرواز با کانوپی

• - همیشه اول نگاه کنید سپس بچرخید.
• - حق تقدم چه در حین سقوط و چه در حین پرواز با کانوپی با جامپر پایینی (با ارتفاع کمتر) است زیرا وی شما را نمیبیند ولی شما او را می بینید.
• - در حین پرواز با کانوپی وقتی دو نفر از روبررو به سمت هم می آیند باید هر دو به سمت راست بچرخند.
• - از پرواز مستقیم پشت کانوپی های دیگر خودداری نمایید حتی اگر ارتفاع شما از وی بیشتر بود. زیرا ممکن است توربولانس ایجاد شده توسط کانوپی جلویی باعث به هم ریختگی کانوپی شما و یا حتی سقوط شما روی وی شود.

 

 

اولویت های مهم در فرود آمدن با چتر

• ۱- مستقیم و تراز با زمین پرواز کنید.
• ۲- محل فرود باید بزرگ، باز و بدون موانع باشد.
• ۳- باید در ارتفاع صحیح حتما فلر کامل کنید.
• ۴- اگر نیاز بود باید PLF کنید.

 

• - همیشه و همیشه با توجه به سمت فلش قرمز رنگی که در محل فرود دراپزون تنظیم و نصب شده است الگوی فرود خود را اجرا نمایید. این به این معناست برای اجرای الگوی فرود فلش محل لند ارجح بر بادنما و جهت باد است حتی اگر به نظر شما فلش را اشتباه تنظیم کرده اند.
• - همیشه پرواز و حرکت بعدی شما باید برای دیگر جامپر های اطرافتان قابل پیش بینی و حدس زدن باشد. از حرکت های ناگهانی خودداری کرده و اجازه دهید دیگران حرکت بعدی شما را تشخیص دهند.
• - از پرواز اسپیرالی شکل در ارتفاع کمتر از ۲.۵۰۰ فیت خودداری نمایید. زیرا موجب به هم ریختن الگوی پرواز سایرین می شود.

 

 

چرخش با کانوپی در ارتفاع کم ممنوع  

چرخش با کانوپی موجب کاهش ارتفاع بیشتر، حرکت رو به جلو و شیرجه تند تر می شود. به همین دلیل اگر در ارتفاع بسیار کم و نزدیک به زمین بچرخید کانوپی شما شیرجه کرده و ممکن است به سختی با زمین برخورد کنید.

این حتی ممکن است باعث جراحات بسیار شدید یا مرگ شود. برای یک لندینگ خوب تراز با زمین و به صورت مستقیم پرواز کنید.

اگر در ارتفاع کمتر از ۳۰۰ فیت متوجه شدید با جهتی اشتباه و یا حتی پشت به باد در حال پرواز هستید همان مسیر را برای لندینگ ادامه داده PLF کنید. در ارتفاع کمتر از ۳۰۰ فیت از چرخیدن های بیش از ۴۵ درجه جدا خودداری کنید.

لندینگ پشت به باد بسیار امن تر از چرخش در ارتفاع کم است.

 

 

 

فرود پشت به باد

هیچگاه نباید در مرحله فاینال فرود پشت به باد باشید اما در صورتی که به هر دلیل مجبور به فرود آمدن اجتناب ناپذیر در جهت پشت به باد شدید با حفظ آرامش مسیر خود را ادامه داده و در ارتفاع نرمال و به همان روش همیشگی فلر کرده و فرود بیایید.

از فلر کردن در ارتفاع بالاتر از نرمال همیشگی اجتناب کنید. از دویدن خودداری کرده زیرا ممکن است به گردن شما آسیب برسد و حتما PLF کنید. اگر این روش ها را به طور صحیح اجرا کنید هیچ گونه آسیبی نخواهید دید.

 

 

قوانین استفاده از ترکینگ سوت

(Tracking Suit)

• - هنگام خروج از هواپیما ۲ تا ۳ ثانیه بدن خود را کوچک نگه دارید تا از خطر برخورد با بالچه های پشت هواپیما اجتناب شود.
• - برای پوشیدن ترکینگ سوت نیازمند انجام حداقل ۱۰۰ پرش هستید و حداقل باید سه پرش کوچینگ با مربی ترکینگ سوت داشته باشید.
• - حداکثر ۲ گروه ترکینگ سوت یا وینگسوت مجاز به حضور در یک هواپیما می باشند.
•  
• - ترکینگ سوت و وینگسوت ها آخرین افرادی می باشند که در جامپ ران از هواپیما خارج می شوند. ابتدا ترکینگ سوت و سپس وینگسوت ها خارج شده و افراد با تجربه آخرین نفر ها می باشند.
• - ترکینگ سوت ها در کل مدت سقوط آزاد عمود بر مسیر چتر ریزی حرکت خواهد کرد و سمت و سوی حرکت را باید با جامپ مستر هماهنگ کند.

 

 

قوانین پرواز با وینگسوت

(Wingsuit)

• - هنگام خروج از هواپیما ۲ تا ۳ ثانیه بدن خود را کوچک نگه دارید تا از خطر برخورد با بالچه ی پشت هواپیما اجتناب شود.
• - افراد جدید برای پرواز با وینگسوت نیازمند انجام ۲۰۰ پرش قبلی و تکمیل یک دوره آموزشی در آکادمی پرواز استاد نقدی پری توسط مربیان خارجی می باشند.
•  
• - در پرش های وینگ سوت هنگام پوشیدن تجهیزات ابتدا ریگ خود و بند های دست و پا را محکم کرده و سپس وینگسوت را تنظیم کنید.  قبل از ورود به هواپیما همه زیپ های وینگسوت را تنظیم کرده و ببندید.
•  
• - حداکثر ۲ گروه ترکینگ سوت یا وینگسوت مجاز به حضور در یک هواپیما می باشند.
• - ترکینگ سوت و وینگسوت آخرین افرادی بوده که در جامپ ران از هواپیما خارج می شوند. ابتدا ترکینگ سوت ها خارج شده و بعد از خروج وینگسوت ها نوبت به وینگسوت های با تجربه تر خواهد رسید.
•  
• - تمامی گروه های ترکینگ سوت و وینگسوت باید در مسیر تعیین شده از قبل پرواز کنند. در صورت وجود دو گروه، گروه اول و دوم باید مسیر پروازی خود را با هم هماهنگ کنند تا از برخورد اجتناب شود.
• - پرواز Hop and Pop با وینگسوت مجاز نمی باشد. افراد دارای وینگسوت مسئول حفظ فاصله ایمن از تمامی پرش های تندم می باشند.
•  
• - XRW مجاز نبوده و تنها در صورت هماهنگی قبلی با استاد نقدی پری امکان پذیر می باشد.
• - قبل از انجام هرگونه پرواز افقی باید به برگزار کننده اطلاع داده شود.

 

 

 

نویسنده: مهدی نقدی پری

استفاده از این مطلب برای مقاصد غیر تجاری و با ذکر منبع بلامانع است.