آموزش پاراگلایدر
اگر شما هم آرزوی پرواز و رویای فتح آسمان را دارید، بدانید که تنها نیستید. رویای پرواز یک آرزوی رایج در بین همه انسان هاست و اگر به تحلیل رویاها نیز باور داشته باشید، نشانه افتادن اتفاق های خوب است. حتی تصور آن هم برای ما شگفت انگیز است!
پس چرا پرواز را فقط محدود به رویاهای خود کنیم وقتی که میتوانیم در بیداری آن را تجربه کنیم؟ منظور ما هوایپما و هلیکوپتر نیست. ما درباره پرواز با پاراگلایدر حرف میزنیم. وسیله ای بدون موتور که هنگام حرکت بر روی پاهای تان با بال هایی بزرگ شما را به پرواز در می آورد. پاراگلایدر سواری ساده ترین حالت پرواز انسان هاست است. حتی با پاراگلایدر می توان از جریان هوا استفاده کرد و ارتفاع هم گرفت. از دیدن منظره ها شگفت زده می شوید و آرامش خاصی از تنهایی خود خواهید گرفت. یکی از مطلوب ترین چیز ها در مورد پاراگلایدر سواری این است که در شرایط مناسب می توانید ساعت ها در هوا مانده و کیلومترها پرواز کنید و جا به جا شوید.
پاراگلایدر سواری
پاراگلایدر همان بال هایی است که به ما قدرت پرواز می دهد. پرواز با پاراگلایدر یکی از ورزش های هوانوردی است که می تواند تجربه کاملا متفاوتی از زندگی را به شما نشان دهد. در واقع پاراگلایدینگ یکی از انواع پرواز های غیر سوختی بوده و موتور ما در اینجا نیروی جاذبه و باد است.
آموزش پاراگلایدر
برای آموزش پاراگلایدر شما می توانید با یک جستجوی ساده در اینترنت یا شبکه های مجازی، مربی ها و باشگاه های فراوانی را در شهر خود بیابید. حتما درباره سابقه مربیان و رضایت شاگردان قبلی آنها و همچنین حسن شهرتشان در ایمنی در آموزش تحقیق کنید.
پرواز با پاراگلایدر یکی از ساده ترین انواع ورزش هاست و اکثر مردم توانایی انجام آن را دارند. برای این که کار را با امنیت پیش ببریم باید درک خوبی از آیرودینامیک، آب و هوا، تجهیزات و نکات ایمنی و مهم تر از همه قوانین هوایی داشته باشیم. دوره آموزش پرواز با پاراگلایدر این مسائل را در بر گرفته و از سریع ترین و امن ترین راه های یادگیری پرواز است.
در کلاس آموزش پاراگلایدر لازم نیست که شما تجهیزات خاصی به همراه داشته باشید. خود باشگاه پاراگلایدر و همه تجهیزات جانبی مربوطه را در اختیار شما قرار خواهد داد. کفش های ورزشی و یا طبیعت گردی به پا داشته و لباس هایی راحت بپوشید که نگران کثیف شدن آن ها نباشید. همچنین بهتر است دست کش به همراه داشته باشید تا از بریده شدن دستتان توسط لاین های پاراگلایدر جلوگیری کند.
کلاس ها شامل آموزش تئوری و تمرین عملی می باشد و ده جلسه دوساعتی زمان می برد. وقتی که شما تقریبا تمامی مسائل را بر روی زمین یاد بگیرید و به استاندارد های لازم برسید می توانید به آسمان بروید.
پاراگلایدر تهران
پرواز پاراگلایدر در تهران به سهولت در دسترس بوده و محل های مختلفی در نزدیکی شهر وجود دارد. محبوب ترین مکان های پاراگلایدر تهران عبارتند از:
- سایت پاراگلایدر شهید عسکری که در کوه های غرب تهران قرار گرفته و محل فرود آن میدان دانش در بلوار اردستانی می باشد. این محل شلوغ ترین محل این ورزش در تهران و یا حتی ایران می باشد. محل تیک آف این سایت سنگفرش بوده و پرواز در آن دارای قوانین مختص به خود است.
- سایت پاراگلایدر چنار شرق در پنجاه کیلومتری شرق تهران در نزدیکی شهر دماوند واقع شده و یکی از بی نظیرترین و آرام ترین محل های پرواز با پاراگلایدر در نزدیکی تهران می باشد. این ساین در مسیر دریاچه زیبای تار و هویر بوده و معمولا تابستان ها مملو از گردشگر می باشد.
- سایت پاراگلایدر امامزاده هاشم درکیلومتر 65 جاده هراز و بعد از تونل و مهمانسرای امامزاده قرار دارد که محل لندینگ آن دشت مشا است.
خطرات پاراگلایدر
عموم مردم این سوال را دارند که پرواز با پاراگلایدر تا چه حد ایمن است. اگر شما از هر پاراگلایدر سوارهای با تجربه این سوال را بپرسید، به شما خواهد گفت که مهم ترین عامل در ایمنی یک پاراگلایدر نه باد است و نه آب و هوا. در واقع هیچکدام از این عوامل تاثیر اصلی را بر حفظ ایمنی فرد طی پرواز با پاراگلایدر نمی گذارند. مهم ترین عامل دوری از خطر، رعایت پروتکل های ایمنی پرواز با این وسیله است. پرنده تازه کار پاراگلایدر باید دانش و مهارت استفاده از آن را از مربیان با تجربه و متعهد بیاموزد.
استفاده از تجهیزات پاراگلایدر جدید و همگام با دانش روز خیلی مهم است. پاراگلایدر های پیشرفته جدید به گونه ای طراحی شده اند که در آسمان کاملا پایدار و با ثبات پرواز کنند. اینها از پس بسیاری از شرایط خطرناکی که ممکن است بررای خلبان بیافتد بر می آیند.
پرواز با پاراگلایدر یک ورزش سرعتی نیست که موجب شود شما بدون کنترل شوید. پاراگلایدر شما را در اوج آرامش و به نرمی در آسمان به پرواز درآورده و شناور می سازد.
ترس از ارتفاع در پرواز با پاراگلایدر
تقریبا همه ما از ارتفاع می ترسیم و ممکن است وقتی از بالای یک ساختمان بلند به زمین نگاه می کنیم حالمان بد شود. وجود ترس، خوب است و اگر نباشد ممکن است فرد بدون هیچ گونه قید و بندی دست به کارهای بی ملاحظه بزند. ترس شما از ارتفاع با کسب دانش و مهارت و همچنین اعتماد به نفسی که به طبع ان به دست می آورید آرام آرام از بین می رود. تا جایی که پس از تمرین های مستمر تقریبا هیچ ترسی از پرواز با پاراگلایدر نخواهید داشت.
مادامی که تحت نظارت یک مجموعه معتبر و دارای حسن شهرت آموزش ببینید جای هیچ گونه نگرانی نیست.
قیمت پاراگلایدر
پاراگلایدر های ساخت اروپا معتبرترین برند های روز هستند. یک ست کامل تجهیزات پاراگلایدر ساخت اروپا شامل بال، هارنس، چتر رزرو، کلاه و لوازم مربوطه به طور متوسط حدود 3500 یورو هزینه دارد.
سولو شدن پاراگلایدر
سولو شدن به معنای انجام موفقیت آمیز اولین پرواز انفرادی با پاراگلایدر از ارتفاع بلند توسط شاگرد می باشد. ما برای همه شاگردانمان جشن سولوسس می گیریم و برنامه مفصلی داریم. در جشن سولویی پاراگلایدر مرسوم است که روی شاگرد یک سطل پر از آب بریزیم.
هزینه آموزش پاراگلایدر
هزینه یادگیری مقدماتی پاراگلایدر برای انجام پرواز های تفریحی و لذت بخش 4.500.000 تومان است و بعد از این دوره می توانید به راحتی تحت نظر مربیان از کوه ها های مختلف با آرامش پرواز کنید و از رویاهای خود لذت ببرید.
ولی اگر قصد این را داشته باشید تا به یک حرفه ای مبدل شوید و یا حتی در آینده مربی پاراگلایدر باشید، باید بیشتر هزینه کنید و در دوره های تکمیلی پاراگلایدر هم ثبت نام نمایید. ما تا پایان در کنار شما هستیم و حتی شاید در آینده بتوانید با کسب دانش، مهارت جزئی از تیم اجرایی ما شوید.
آموزش پاراگلایدر برای خانم ها
در باشگاه ما، هیچ تفاوتی در آموزش پرواز و همچنین پرش تفریحی دو نفره برای خانم ها و آقایان وجود ندارد. خانم ها هم می توانند در محیطی سالم، خانوادگی و دوستانه نسبت به انجام این ورزش هیجان انگیز اقدام نموده، آموزش ببیند و گواهینامه معتبر داخلی و همچنین بین المللی چتربازی دریافت کنند. لازم به ذکر است رعایت تمامی موازین شرعی و قوانین کشور الزامی است.
ثبت نام پاراگلایدر
لطفا قبل از هر اقدامی برای ثبت نام، در مورد اعتبار اجرایی آکادمی و همچنین عملکرد اساتید ما تحقیق کنید و فیلم ها و صحبت های شاگردان قبلی را در بخش گالری شاگردان ببینید. سپس بعد از حصول اطمینان از تصمیم گیری خود از طریق منوی زرد رنگ ثبت نام دوره آموزش به صورت آنلاین اقدام نمایید. با وارد کردن اطلاعات درخواستی و انتخاب دوره مورد نظر و در نهایت پرداخت اینترنتی، ثبت نام و رزرو شما تکمیل می شود.
تجهیزات پاراگلایدر
بخش های اصلی پاراگلایدر شامل موارد زیر می باشد:
- بال پاراگلایدر (چتر)
پاراگلایدر به زبان ساده یک چتر بوده اما به جای شکل گرد، بیضی است. بال های پاراگلایدر را از پلاستیک های محکم و مقاوم در برابر پارگی (Tear resistant) می سازند. بال بیضی شکل پاراگلایدر شامل دولایه دوخته شده بهم با فاصله ای در میان آن هاست. دنده های پارچه ای عمودی بین این لایه ها، از فاصله هی دو لایه زیر و روی پاراگلایدر پشتیبانی کرده و در بین هر دنده سلول ها قرار دارند. تمامی این سلول ها حبس هوا در داخل بال و باد شدن آن می شوند. بال ها دارای لبه جلویی هدایت کننده هستند که باعث وارد شدن هوا به داخل سلول ها می شود.
- لاین ها و رایزر ها
لاین ها طناب های مخصوصی هستند که به نقاط مختلف زیر بال ها متصل می باشند و معمولا شامل سه یا چهار ردیف می باشند. لاین های فرمان دهنده بال متصل به لبه عقب آن هستند. خلبان می تواند از این لاین ها برای کنترل پاراگلایدر استفاده کند. لاین ها از جنس موادی ترکیبی مانند Kevlar (آرامید) و یا dyneema(پلی اتیلن) می باشند. این گونه مواد نه کش می آیند و نه آب می روند که این مسائل موجب حفظ تعادل گلایدر می شوند. نایلون یکی از بهترین گزینه ها برای رایزر می باشد و آن هم به دلیل توان و دوام بالای این ماده است.
- صندلی خلبان
بال و لاین ها از طریق رایزر های اصلی به صندلی خلبان متصل می شوند. صندلی (Harness) موجب راحتی و ایمنی خلبان طی پرواز می شود و او را محکم سر جای خود حفظ می کند. برخی از خلبانان علاقه به استفاده از اسپید بار (speed bar) دارند که توسط پا کنترل می شود. اسپید بار به صندلی خلبان متصل شده و توسط تسمه هایی به چتر متصل می شود. خلبان با فشار دادن پای خود بر اسپید بار، می تواند با تغییر دادن زاویه ی بال ها موجب افزایش سرعت شوند.
- چتر رزرو
چتر رزرو یا کمکی برای شرایط اضطراری است. چتر ذخیره در محلی به صندلی خلبان متصل شده که از باز شدن تصادفی چتر جلوگیری کند. چتر های ذخیره به طور خاصی ساخته شده اند که بتوانند به سرعت باز شوند.
تاریخچه پاراگلایدر
پاراگلایدینگ از چتربازی متولد شد. در سال های 1960 و در آن دهه ارتش نیازمند آموزش فرود امن به چتر بازان بود. بالا و پایین رفتن های متوالی توسط هواپیما برای پریدن افراد پیچیده و زمان بر بود. آن ها برای قرار دادن تمرین فرود بیشتری در برنامه ی یک روز، چتربازان را توسط یک طناب یدک کش به کامیونی متصل می کردند.
زمانی که سرعت کامیون بیشتر می شد،چتر باز ها در هوا بالا و بالاتر می رفتند و بعد از آن طناب را از خود جدا کرده و دوباره بر زمین فرود می آمدند. خیلی زود چتر بازان اشتیاق بیشتری در بخش به هوا رفتن نسبت به فرود آمدن نشان دادند. آنها برای سرگرمی به دره هایی با شیب زیاد می رفتند تا به پرواز در بیایند و دوباره بر زمین پایین فرود می آمدند. در همین حین به آزمایش و بررسی چگونگی مهار جریان هوا برای ماندن بیشتر در ارتفاع می پرداختند و اینگونه یک ورزش جدید به نام پاراگلایدر متولد شد.
به مرور زمان تلاش چتربازان و اجرای تکنیک های مختلف توسط آن ها برای پروازی بهتر و طولانی تر باعث تغییر شکل و طراحی چتر ها شد. تا قبل از این فقط از چترهای گرد استفاده می شد. راه حل اصلی این مسئله با اختراع چتر های مستطیلی شکل Ram-air به وجود آمد که به عنوان Parafoil نیز شناخته می شد. این اختراع توانست همه چیز را تغییر دهد.
توسط فردی به نام Domina jalbert و در سال 1964، شکل چتر ها از گرد به حالت مستطیلی تغییر پیدا کرد. چتر ها به سلول های کوچک تفکیک شدند. هنگام برخورد چتر با باد، هوا وارد این سلول ها می شد و موجب باد شدن چتر می شد. این فرم و شکل به جای کم کردن فوری ارتفاع مانند چتر های قدیمی، باعث معلق و شناور ماندن بال ها در جریان هوا می شد.
در سال 1987 سه دوست در شهر میوسی فرانسه،برای اولین بار اقدام به پرش از یکی از کوه ها و فرود آمدن بر سطح زمین کردند. این اولین باری بود که این کار انجام می گرفت. این حرکت را میتوان به عنوان شروع دوره پاراگلایدینگ مدرن دانست.
با پیچیده تر شدن سیستم هدایت و تعلیق، پاراگلایدر ها نیز دچار تکامل و پیشرفت شدند که البته تمام آن ها بر اساس طراحی اصلی آلبرت بود. اگرچه پاراگلایدینگ در اروپا به شدت پرطرفدار است اما در آمریکا هنوز جزو ورزش های اصلی به حساب نمی آید. گرچه که محبوبیت آن در طی این سال ها به شدت رو به افزایش است.
