پرش هالو HALO از ارتفاع خیلی بالا با اکسیژن

به پرش های چتربازی از ارتفاع خیلی بالا که نیازمند استفاده از اکسیژن مصنوعی می باشند هالو می گویند. کلمه HALO در سال ۱۹۵۷ توسط ارتش آمریکا ابداع گردید که علامت اختصاری عبارت "High Altitude, Low Opening" بود.

پرش HALO روشی است که توسط نیروهای ویژه نظامی اجرا می شود و به همین دلیل نوعی چتربازی نظامی MFF(Military Freefall) است. برای اولین بار در ایران افراد عادی غیر ارتشی نیز می توانند پرش HALO را انجام دهند اما به دلیل تجهیزات خاص و همچنین مجوز های مورد نیاز این پرش، امکان انجام متداوم و زیاد آن وجود ندارد.

ما در آکادمی پرواز استاد نقدی پری توانایی انجام پرش از یک هواپیمای دو موتوره هیجان انگیز در ارتفاع ۲۰.۰۰۰ فیت را دارا می باشیم. مدت زمان پرواز ما برای رسیدن به این ارتفاع توسط همین هواپیما حدود ۳۰ دقیقه می باشد.

 

 

تفاوت ارتفاع در پرش هالو با پرش های معمولی چتربازی چیست؟

بخش اول عبارت HALO حروف مختصر High altitude و به معنای ارتفاع بالا بوده و در اصل اشاره به ارتفاع بیش از حد معمولی که افراد برای پرش به بیرون از هواپیما انتخاب می کنند دارد.

در یک چتربازی سقوط آزاد معمولی ارتفاع خروج شما متناسب با موقعیت و هواپیمای استفاده شده ۱۲.۵۰۰ فیت می باشد. این بدان معناست که فرد چتر باز می تواند حدود ۶۰ ثانیه سقوط آزاد را  قبل از رسیدن به ارتفاع مناسب برای باز کردن چتر و فرود روی زمین تجربه کنند. در یک پرش HALO ارتفاع خروج از هواپیما بسیار بالاتر بوده پس فرد می تواند مسافت بیشتری را سقوط آزاد داشته و همچنین به تجهیزات ویژه تری برای تنفس آسان در آن ارتفاع بالا نیاز دارد.

قسمت دوم کلمه HALO مخفف Low opening و به معنای باز شدن چتر در ارتفاع پایین تر از حد معمول است. در یک پرش سقوط آزاد معمولی افراد چتر را در ارتفاع حدود ۴.۰۰۰ فیت باز می کنند اما نظامی ها در پرش HALO می توانند چتر را در همین ارتفاع و یا حتی بسیار پایین تر با توجه به نیازمندی های محل فرود باز کنند. لازم به ذکر است پایین تر باز کردن چتر  از این ارتفاع فقط برای ماموریت های نظامی مجاز می باشد و در همه برنامه های ما که کاملا غیر نظامی است، ارتفاع باز کردن چتر ۴.۰۰۰ فیت بوده و پایینتر رفتن از آن مجاز نیست.

 

 

 

پرش HALO برای چه کاری استفاده می شود؟

این سبک پرش اکثرا در ارتش استفاده می شد زیرا برای مدت های زیادی از چتربازی برای رساندن نیرو و تجهیزات به مناطقی که دسترسی به آن ها بسیار سخت بود،استفاده می کردند. 

این به آن دلیل بود که هواپیما ها نیازمند یک باند برای فرود بودند اما چترباز ها می توانستند در مناطق کوچکتر و غیرقابل پیش بینی تری فرود بیایند. علاوه بر آن هواپیما ها و هلیکوپتر ها در زمان رسیدن به زمین سر و صدای زیادی از خود تولید می کردند در حالی که چترباز ها تولید صدای بسیار کمتری نسبت به آن ها داشتند و می توانستند مخفیانه تر عمل کرده و حتی در صورت انجام عملیات در تاریکی شب و بدون دیده شدن وارد مناطق مختلف شوند.

چتربازان نظامی کشورهای پیشرفته تمرینات سخت و ویژه ای را می گذراندند تا بتوانند به سطحی از مهارت و توانایی در چتر بازی برسند تا بتوانند با بالاترین امنیت ممکن پرش داشته و همچنین قادر باشند تا وزن زیادی از تجهیزات را همراه خود حمل کنند. آن ها همچنین می آموزند تا از چتر های بسیار بزرگ تری نسب به چتر های پرش سقوط آزاد معمولی استفاده کنند تا بتوانند این بار های سنگین را با خود حمل کرده و فرودی نرم تر و قابل پیش بینی تر داشته باشند. 

 

 

تاریخچه پرش هالو در ایران

ظاهرا هیچ گونه پرش چتربازی ارتفاع بلندی که نیازمند تنفس اکسیژن باشد تا به حال (بهمن ۱۳۹۹) نه توسط نظامیان و نه توسط غیر نظامیان در ایران اجرا نشده است. لطفا در صورت داشتن مستنداتی که دال بر سابقه اجرای آن در ایران بوده است به ما اطلاع دهید.

 

 

تجهیزات پرش هالو

در پرش هالو هریک از افراد به یک سیستم یکپارچه اکسیژن مجهز شده که شامل کلاه ایمنی، عینک های محافظ، ماسک اکسیژن، تعدیل کننده و کپسول های اکسیژن می باشد. استفاده از دستکش و لباس های مخصوص با پوشش های داخلی گرم و پوشش بیرونی ضد باد ضروری است.

 

 

 

خطرات پرش هالو

پرش هالو دارای ریسک های ویژه ای می باشد. در ارتفاعات بالاترفشار اکسیژن بسیار کم است. اکسیژن برای تنفس انسان ضروری بوده و کمبود فشار می تواند باعث ایجاد هایپوکسی شود. علایم هایپوکسی ممکن است تغییرات رنگ پوست به آبی یا سرخ، سرگیجه، سرفه، تپش قلب، تنگی نفس، تنفس تند تند، خس خس سینه و تعریق باشد.

همچنین صعود سریع در هواپیما بدون خارج شدن تمام نیتروژن از جریان خون می تواند باعث ایجاد بیماری رفع فشار شده که به عنوان  decompression sickness DCS نیز شناخته می شود. علایم DCS می تواند درد شدید مفاصل، سرگیجه، سردرد، عدم تشخیص صحیح، خستگی مفرط، سوزن سوزن شدن بدن، ضعف دست و پاها و کهیر پوستی باشد.

یک تمرین ساده هالو نیازمند یک دوره تنفس پیشین (۲۰ تا ۴۵ دقیقه) قبل از پرش بوده که افراد به تنفس اکسیژن ۱۰۰% پرداخته تا نیتروژن موجود در خون آن ها آرام آرام خارج شود و همچنین افراد شرکت کننده در پرش هالو در هنگام پرش از یک کپسول اکسیژن بهره می برند.

بعضی از خطرات ایجاد شده اثر برخی شرایط پزشکی می توانند بر عملکرد فرد تاثیر گذار باشند. برای مثال مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر(از جمله آنتی هیستامین ها،آرام بخش ها و مسکن ها)، کم خونی، کربن مونوکسید، خستگی و اضطراب می توانند احتمال ایجاد هیپوکسی را تا حد زیادی افزایش دهند. علاوه بر این مشکلات احتمالی کپسول اکسیژن در حین تغییر از تنفس پیشین به کپسول ها می تواند موجب بازگشت نیتروژن به جریان خون فرد پرنده شده و در نتیجه باعث افزایش احتمال بیماری رفع فشار شود.

یک فرد شرکت کننده در پرش که دچار هایپوکسی می شود ممکن است هشیاری خود را از دست داده و موفق به باز کردن چتر خود نگردد. فردی که دچار DCS می شود ممکن است جان خود را از دست داده یا حباب های نیتروژنی خون او به طور دائم از بین بروند که این امر باعث ایجاد بیماری التهاب مفاصل می شود.

یکی دیگر از ریسک ها ارتفاع بالا، دمای بسیار پایین آنجا می باشد. فرد در ارتفاع ۲۰.۰۰۰ هزار فیت دما در تابستان حدود منفی ۱۵ درجه می باشد و در ارتفاع ۳۰.۰۰۰ فیت با دمای  منفی ۴۵ درجه سانتیگراد مواجه شده و می توانید در معرض سرمازدگی جدی قرار بگیرید. افراد شرکت کننده در پرش های هالو باید از لباس های زیر پارچه ای مخصوص در زیر یک لایه محافظ باد استفاده کنند.

 

 

چرا ما از ارتفاع ۲۰.۰۰۰ فیت بالاتر نمی رویم؟

ارتفاع در نظر گرفته شده برای هواپیمای ما توسط سازمان هواپیمایی کشوری برای ۳۰.۰۰۰ فیت می باشد (اگرچه که عملا می تواند بسیار بالاتر برود). به صورت تئوری این امکان وجود داشته اما موارد فنی دیگری نیز وجود دارند که مانع از پرش معمولی از ارتفاع بالاتر می گردد.

 

 

آیا افراد عادی بدون تجربه قبلی می توانند پرش HALO داشته باشند؟

معمولا افراد عادی که هیچ گونه تجربه قبلی در چتربازی و سقوط آزاد نداشته اند به دنبال پرش HALO نمی روند. برای افراد شرکت کننده در پرش های HALO از قبل  تدارکاتی دیده شده و از ماسک اکسیژن برای تنفس در آن ارتفاع استفاده می کنند.

مسئله این است که پرش HALO نیازمند تجهیزات ویژه تر و مجوز های خاص خود است. اما خبر خوب این است که افراد معمولی هم در آکادمی پرواز استاد نقدی پری می توانند پرش تفریحی هالو را به همراه مربی (پرش تندم) انجام دهند. در ادامه با ما همراه باشید.

 

 

 

پرش تفریحی (تندم) از ارتفاع بسیار بالا

در چتربازی تفریحی می توانید در زمانی کوتاه و بدون نیاز به آموزش و تمرینات قبلی، یک سقوط آزاد هیجان انگیز و تمام عیار از هواپیما را تجربه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه بخش چتربازی تفریحی را مطالعه کنید.

پرش های تفریحی نرمال، از ارتفاع ۱۲.۵۰۰ فیت انجام می شود اما یک پرش تفریحی با اکسیژن از ارتفاع ۲۰.۰۰۰ فیت فراتر از تصور خواهد بود. برای چنین تجربه ای شما در وقت مشخص شده قبلی در فرودگاه ما حاضر شده و سپس با تمام تجهیزات اکسیژن و دیگر تجهیزات لازم برای انجام این سقوط آزاد خارق العاده از جمله تمرینات تنفس با دستگاه داخل هواپیما و سیستم اکسیژن آشنا خواهید شد.

شما و مربی تان در ارتفاع ۲۰.۰۰۰ هزار فیت از هواپیما خارج شده و حدود کمتر از ۲ دقیقه با سرعت ۲۰۰ کیلومتر سقوط آزاد خواهید داشت. این طولانی ترین زمان سقوط آزاد تفریحی ممکن و در دسترس می باشد. شما باید حداقل ۱۸ سال داشته و وزنتان بین ۴۵ تا ۱۰۵ کیلوگرم باشد. به دلیل نیازمندی ماسک به پوشش مناسب صورت، جهت ایمنی داشتن ریش بلند مجاز نبوده ولی سبیل کوتاه مشکلی ندارد.

 

 

 

خطرات باز کردن چتر در ارتفاعات بالاتر

با افزایش ارتفاع و همچنین به طبع آن کاهش جرم هوا، نرخ سرعت سقوط آزاد، نسبت به سقوط آزاد از ارتفاع پایینتر افزایش می یابد. بنابراین واضح است که باز شدن غیرعمدی چتر می تواند باعث آسیب جدی در اثر شوک شدید هنگام باز شدن شود. علاوه بر این ممکن است تجهیزات توانایی تحمل بار اضافی را بدون آسیب دیدگی نداشته باشند.

با فرض اینکه حتی در صورتی که چترباز در اثر شوک باز شدن چتر در ارتفاع بالا، آسیبی ندیده و به تجهیزات صدمه ای وارد نشده باشد فرد همچنان باید برای مدت طولانی در معرض هوای سرد در ارتفاعات قرار بگیرد و ممکن است دچار سرمازدگی شدید شود.

یکی دیگر از خطرات باز کردن کانوپی در ارتفاعات بالا ایجاد هایپوکسی و خطرات و عوارض ناشی از آن می باشد.

 

 

قیمت پرش هالو

 

قیمت بلیط سولو هالو(تداوم)

قیمت بلیط سولو از ارتفاع ۲۰.۰۰۰ فیت  شامل استفاده از اکسیژن و تجهیزات مخصوص این نوع پرش   ۵.۹۰۰.۰۰۰ تومان می باشد. حداقل شرایط برای ثبت نام، داشتن صد پرش و دارا بودن گواهینامه B از USPA الزامی است. همچنین گواهینامه های معادل صادر شده در ایران با تایید فنی استاد نقدی پری پذیرفته می شود.

لازم به ذکر است ثبت نام افراد آموزش دیده به روش استاتیک لاین (بند دار) باید حتما به تایید ما برسند. به این معنا که سولو شده های روش بند دار برای شرکت در پرش هالو باید حداقل ۲۰۰ پرش و همچنین حداقل مهارت های لازم برای سولویی داشته باشند. سولو شده های روش AFF نیازمند تاییده فنی نیستند. برای اخذ تاییده فنی خود با استاد نقدی پری هماهنگی بفرمایید.

 

قیمت بلیط تندم هالو

قیمت بلیط پرش هالو تندم HALO Tandem از ارتفاع ۲۰.۰۰۰ فیت (چتربازی تفریحی با مربی) به همراه ماسک اکسیژن و دیگر تجهیزات مخصوص ۱۵.۸۰۰.۰۰۰ تومان می باشد.

 

 قیمت عکاسی و فیلم برداری هالو

قیمت هر نوع فیلم برداری و عکاسی هوایی از ارتفاع ۲۰.۰۰۰ فیت در پرش هالو توسط یک چترباز حرفه ای و با تجهیزات مخصوص در حین سقوط آزاد از هواپیما  ۶.۹۰۰.۰۰۰  تومان است.

 

 

نکات مهمی که چتربازان سولو (تداوم) باید برای انجام پرش هالو بدانند:

ما در آکادمی پرواز استاد نقدی پری قادر به برگزاری پرش های HALO  برای چتربازان سقوط آزاد دارای حداقل ۱۰۰ پرش و مدرک (هر مدرکی حداقل معادل مدرک سطح B سازمان USPA باشد) از ارتفاع ۲۰.۰۰۰ فیت می باشیم. به دلیل مسائلی مانند کاهش اکسیژن، فشار و دمای پایین اتمسفر، باد و سرعت هوایی بالا در ارتفاع بیشتر از ۱۲.۵۰۰ فیت چتربازی سقوط آزاد در ارتفاعات بالا نسبت به ارتفاعات کمتر بسیار خطرناک تر خواهد بود.

انجام چتربازی سقوط آزاد در ارتفاعی بیشتر از ۱۲.۵۰۰ فیت بالای سطح دریا(MLS) می تواند فرد را در معرض طیف جدیدی از نگرانی های مهم قرار دهد. لطفا به موارد ذیل توجه نمایید.

 

- قبل از پرش هر یک از افراد به صورت کامل از تمامی مراحل آگاه شده و علاوه بر مجهز شدن به دستگاه اکسیژن، آموزش تمرین تنفس به کمک سیستم داخلی هواپیما و سیستم نجات بر روی زمین را نیز پیدا خواهد کرد. همیشه در تمامی پرش ها یکی از اساتید حرفه ای پرش هالو در داخل هواپیما حضور دارد.  

- ریگ شما باید دارای یکی از AAD های  Vigil،  Cypresیا m2multi بوده و با برنامه نگهداری شرکت سازنده مطابقت داشته باشد. هیچ گونه مدل دیگری از AAD قابل قبول نیست.

- آلتیمتر استفاده شده برای پرش هالو باید حساسیت و قابلیت کافی برای این ارتفاع را داشته باشد. آلتیمترهایی که ارتفاع را تا ۱۲.۰۰۰ فیت نشان می دهند قابل قبول نیستند.

- در صورتی که تمایلی به همراه داشتن ریگ و تجهیزات خود نداشته و یا با شرایط آن ها با قوانین بالا مطابقت نمی کند می توانید از تجهیزات متعدد اجاره ای ما استفاده کنید.

 

 

 

آماده سازی و برنامه ریزی پرش برای هالو

هایپوکسی یا کمبود اکسیژن یکی از مهم ترین نگرانی ها ما در ارتفاعات بالا می باشد. هیپوکسی می تواند موجب اختلال در قدرت تصمیم گیری شده و حتی موجب بیهوشی و یا مرگ شود. با استفاده از اکسیژن مکمل و دستورالعمل های مناسب چتربازی های سقوط آزاد هالو می توان از هیپوکسی جلوگیری کرد. توجه به ظهور علائم هیپوکسی و دیگر بیماری های ناشی از ارتفاع در تمامی افراد  مهم است و آغاز اقدامات اصلاحی مناسب در صورت بروز نقص در سیستم اکسیژن یا بیماری در افراد ضروری می باشد.

 

با تمرینات مناسب، تجهیزات کافی و اجرای صحیح دستورالعمل ها، امنیت چتربازی سقوط آزاد در ارتفاع بالاتر می تواند تا حد قابل قبولی افزایش یابد. بدون چنین اقدامات احتیاطی ممکن است نتایج فاجعه باری حاصل شود.  

 

 

تمرینات زمینی به دلایل زیر ضروری می باشد:

- محدود بودن ارتباطات در هواپیما

- تمرین فعالیت های مورد نیاز قبل از خروج و پرش

- محدودیت بینایی (به دلیل وجود ماسک)

- محدودیت جا به جایی در هواپیما به دلیل پوشش حجیم که اغلب به دلیل نشستن های طولانی و دمای پایین کابین در حین رسیدن به ارتفاع خروج تشدید می شود.

 

برقراری ارتباط در داخل هواپیما به دلیل پوشیدن ماسک اکسیژن تا حد زیادی محدود می شود. یک تخته وایت بورد کوچک یا دستگاهی شبیه به آن می تواند برای انتقال پیام های طولانی تر مفید باشد. فرد اسپاتر و ناظر اکسیژن باید برای چتربازان سقوط آزاد و خدمه هواپیما یک سری علامت های دستی استاندارد برای دستورات و پرسش و پاسخ های مورد نیاز در طول پرواز ایجاد کند و همگی ملزم به تمرین این موارد روی زمین و قبل از سوار شدن به هواپیما هستند.

علامت ها و دستورالعمل های خروج باید بر روی زمین و داخل هواپیمای حقیقی پرش تا جایی تمرین شوند که همه افراد مسلط به انجام آن باشند. به کمک علامت های دستوری توسط دست به آرامی و بدون مکالمه تمرین کردن می تواند باعث جلوگیری از ایجاد آشفتگی های ناشی از عدم تمرین کافی در آسمان شود.

 

 

دستورالعمل های استفاده از اکسیژن برای پرش ۲۰.۰۰۰ فیت

روش های استفاده از اکسیژن متناسب با تجهیزات مورد استفاده متفاوت می باشد. همچنین همه اینها برای پرش در ارتفاعات مختلف ممکن است بسیار گوناگون باشند اما مطالب پیش رو از اصول پایه پرش از ۲۰.۰۰۰ فیت به شمار می روند.

 

قبل از سوار شدن به هواپیما:

- آموزش نکات پرش هالو توسط مربی ارشد

- تمرین استفاده از تجهیزات اکسیژن

- بررسی صحت تجهیزات پرش

- تمرین زمینی پرش

- بررسی محل فرود و همچنین عکس هوایی منطقه

 

پس از سوار شدن به هواپیما:

 چک کردن تجهیزات پرش و تجهیزات اکسیژن و همچنین تنفس اکسیژن به صورت واقعی برای بررسی وضعیت مهم است.

برای انجام پرش هالو در آکادمی پرواز استاد نقدی پری، افراد در ارتفاع های ۸.۰۰۰ تا ۲۰.۰۰۰ فیت در داخل هواپیما از اکسیژن ۱۰۰ درصد استفاده کنند اما در حین سقوط آزاد از آن استفاده نخواهند داشت. تنفس باید در طول رسیدن به ارتفاع و پرش به طور مداوم ادامه داشته باشد.

 

دو دقیقه قبل از پرش و خروج از هواپیما:

- اسپاتر علامت آماده باش را نشان می دهد.

- در این هنگام همه افراد به موقعیت آماده حرکت کرده و آماده جداسازی ماسک ها می شوند.

 

بلافاصله قبل از پرش و خروج از هواپیما:

- افراد باید تا نهایت حد ممکن ماسک های اکسیژن را بر صورت داشته و با علامت خروج آن را از خود جدا سازند.

- تنها کاری که اسپاتر باید انجام دهد دادن علامت خروج و علامت های دیگر می باشد.

- در صورت ناموفق بودن خروج(جامپ ران) ماسکهای اکسیژن باید دوباره توزیع و استفاده شوند، هواپیما باید یک دور بزرگ بزند تا دوباره به نقطه پرش بازگردد و باید پس از ۳۰ ثانیه تنفس دوباره اکسیژن توسط چتربازان سقوط آزاد قبل از خروج پروسه دوباره تکرار شود.

 

 

هشدار ایمنی کپسول اکسیژن

انواع کپسول های اکسیژن برای کاربرد های گوناگونی ساخته شده اند و دارای پتانسیل انفجاری هستند. از کپسول های اکسیژن معمولی یا بیمارستانی نمیتوان در ارتفاعات استفاده کرد. ما از کپسول هایی استفاده می کنیم که دارای بالاترین تکنولوژی روز دنیا بوده و از نظر فنی و ایمنی برای استفاده در هواپیما و یا در حین سقوط آزاد طراحی و ساخته شده اند.

برای جلوگیری از خطر آتش سوزی یا انفجار ناشی از کپسول اکسیژن روی زمین و آسیب رسیدن به هواپیما، تجهیزات و افراد باید در طول تمامی تمرینات زمینی از اتصال هر نوع منبع الکتریسیته به هواپیما اجتناب کرد.

چه بر روی زمین و چه در آسمان هنگامی که تجهیزات اکسیژن داخل هواپیما می باشند کشیدن سیگار به هیچ وجه در اطراف آنها مجاز نمی باشد.

 

 

 

 

نویسنده: مهدی نقدی پری

استفاده از این مطلب برای مقاصد غیر تجاری و با ذکر منبع بلامانع است.