راهنمای خرید چتر کمکی پاراگلایدر

 آیا واقعا به کمکی پاراگلایدر نیاز است؟

انتخاب چتر رزرو یا کمکی برای پرواز با پاراگلایدر می تواند تصمیم پیچیده ای باشد. خرید یک چتر کمکی می تواند هزینه ای غیرضروری به نظر برسد، چیزی که بدون آن هم بتوان کار را انجام داد.

از آن جایی که شما احتمالا همین حالا در یک شرایط امن در حال مطالعه این مقاله هستید داشتن یک تصویر دقیق و واضح به دلیل در خطر نبودن جانتان دشوار است.

ممکن است با خود فکر کنید که همان کمکی های قدیمی هم خوب است و یا حتی  به پرواز بدون چتر دوم بیاندیشید.

 

 

اجازه دهید یک آزمایش ساده فکری را امتحان کنیم:

اواخر بعد از ظهر است و شما در حال پرواز هستید. یک خلبان که دیدش توسط خورشید کور شده است وارد مسیر شما شده و جفت پا به داخل لاین های بالتان می رود. بال شما به دور او پیچیده شده و با افتادن بال او شما نیز  سقوط خواهید کرد.

آیا امکان پذیر نیست؟! اگر چتر دوم نداشته باشید فاجعه می شود!

 

دیدید. به همین سادگی داشتن یک چتر رزرو برای مواجهه با خطرات احتمالی الزامی ست.

 

 

 

 

پنج دلیل مهم نیاز به کمکی پاراگلایدر

• ۱- همه ما دچار اشتباهاتی می شویم. در صورتی که خود را حین پرواز در وضعیتی غیر قابل اصلاح دیدید نیازمند استفاده از چتر دوم رزرو می باشید.
•  
• ۲- شرایط آب و هوایی هر لحظه می تواند تغییر کند. اگر درگیر یک توربولانس غیرقابل کنترل شدید به چتر دوم نیاز دارید.
•  
• ۳- در صورتی که درگیر یک برخورد هوایی با یک خلبان دیگر، پرنده ای بزرگ و یا یک پهباد شوید نیازمند چتر کمکی می باشید.
•  
• ۴- ممکن است تجهیزات دچار مشکل شوند. مولفه های بسیاری وجود دارند که زندگی ما در دستان آن هاست و همگی درگیر تنش مکانیکی، تغییرات ساختاری و فرسودگی هستند. در صورتی که یک اتصال، رایزر و یا کارابین دچار شکستگی شود نیازمند چتر رزرو می باشید.
•  
• ۵- همراه داشتن چتر دوم می تواند میزان ترس در هنگام توربولانس را کاهش داده و به شما اجازه دهد تا با دقت بیشتری بر خلبانی خود تمرکز کنید.

 

 

انواع کمکی پاراگلایدر

بصورت کلی اگرچه چتر های کمکی جدید تفاوت های فنی زیادی با هم دارند، اما تمامی آن ها کار می کنند. بر اساس تجربه ما کیفیت ساخت، طراحی، مواد و کارایی چتر های ذخیره می توانند تفاوت های چشمگیری با یکدیگر داشته باشند. پیشنهاد ما انتخاب برند هایی است که از اعتماد ما برخوردار بوده و دارای سابقه ای اثبات شده باشند.

انتخاب مدل مناسب در بین این گزینه ها  به نیاز های شما به عنوان یک خلبان بستگی خواهد داشت.

 

 

 

انواع کمکی های موجود در بازار عبارتند از:

 

کمکی PULLED-DOWN APEX (PDA)

یک چتر با طراحی ساده است که در صورت  داشتن بزرگی کافی برای ایجاد یک کاهش ارتفاع ملایم کارآمد خواهد بود. این یک طراحی سنتی امتحان شده و قابل اعتماد بوده که مقرون به صرفه ترین انتخاب نیز می باشد.

از آنجایی که عامل تعیین کننده نرخ سقوط یک چتر ذخیره بار بر هر متر مربع می باشد، باید به اندازه آن(مساحت بر حسب متر مربع) توجه ویژه ای داشته باشیم.

 

مزایا:

ارزانی، بسته بندی آسان، انحراف از مسیر کم در حین پرواز

 

معایب:

بدون قابلیت هدایت، سنگینی، بزرگی، مستعد برای بی ثباتی طی کم کردن ارتفاع

 

 

 

 

کمکی CRUCIFORM

گزینه ای با قیمت متوسط که از یک طراحی مربعی با دریچه هایی در گوشه ها  استفاده می کند تا نرخ سقوط مشابهی با چتر های کوچکتر ایجاد کرده و در نتیجه بسته بندی فشرده تری داشته باشد.

این مدل هنگام انحراف از مسیر لیفت و کنترل پاندولی خوبی دارد اما شما هیچ گونه کنترلی بر جهت حرکت آن نخواهید داشت.

گاهی اوقات لیفت و گلاید خوب این کمکی خطرناک است. شما نمی توانید حدس بزنید قرار است در کجا فرود بیایید. اگر مشغول پرواز SIV/acro باشید به فضای امن بیشتری نیاز خواهید داشت زیرا نمیتوانید به طور منطقی محاسبه کنید که با این چتر مربعی به کجا خواهید رفت و حتی در صورت ریلیز کردن بال پاراگلایدر خود، گلاید و انحراف بسیار بیشتری خواهید داشت.

 

مزایا:

باز شدن سریع، فرود پایدار، وزن سبک، صدای کم

 

معایب:

بدون قابلیت فرمان پذیری و هدایت، انحراف زیاد از مسیر در حین پرواز، هزینه بالا

 

 

 

 

 کمکی SQUARE-ROUND (SQR)

Companion SQR شامل ویژگی های PDA و مدل های صلیبی(Cruciform) به همراه طراحی های نوآورانه دیگر بوده تا بهترین رویکرد خود را در دسته ی چتر های غیرقابل هدایت ارائه دهد. این مدل نسبت به دیگر کمکی های قبلی سریع تر باز می شود. کانال های خروج هوا به ایجاد پایداری آونگی کمک می کنند اما این چتر برای گلاید طراحی نشده است.

 

این مدل در مقایسه با چتر های مربعی یا Rogallos  باعث کاهش ریسک ایجاد اثر آیینه ای می شود. تست های صدور گواهینامه نشان دهنده عملکرد این چتر در حالتی است که پاراگلایدر به خلبان متصل نباشد.

 

تیم طراحی با استفاده از تجربه و آزمایشات در شرایط واقعی به بهینه سازی رفتار آن پرداخته تا در شرایط مختلف به طور قابل اطمینان باز شده و با کمترین تاثیر بر نرخ سقوط در برابر تداخل بال پاراگلایدر مقاومت کند. به طور کلی این مدل کمترین نیاز به دخالت خلبان را داراست.

 

مزایا:

باز شدن سریع، پایداری در فرود، وزن سبک، صدای کم(نسبت به PDA)، انحراف کم از مسیر در حین پرواز ، بسته بندی آسان

 

معایب:

بدون قابلیت هدایت، هزینه بالای خرید

 

 

 

 

چتر کمکی پنتاگون

دارای شکلی 5 طرفه می باشد که به آن ثبات آونگی زیادی می دهد. در صورتی که پنتاگون دچار یک ضربه آونگی به سمت گوشه ای شود نیروی بازگراننده به صورت خودکار در جهت مخالف عمل می کند.

جلوی هر گوشه لبه ها قرار دارند که در آنجا جریان هوا به طور قابل توجهی متفاوت بوده و نوسانات ناخواسته را خنثی می کند. پایداری آونگی حاصل شده، عالی خواهد بود.

 

مزایا:

باز شدن سریع، کاهش ارتفاع با پایداری بیشتر، وزن سبک، صدای کم (نسبت به PDA)، انحراف کم از مسیر در حین پرواز

 

معایب:

بدون قابلیت هدایت و فرمان پذیری، هزینه خرید بالا

 

 

 

 

کمکی روگالو

خلبان های پاراگلایدر زیادی بی حرف و فکر اقدام به خرید روگالو می کنند. خلبانان آکرو بر روی این مدل قسم می خورند زیرا با بیرون انداختن آن در ارتفاع مناسب و کنترل یا کات اوی کردن چتر اصلی می توانند کمکی را هدایت کرده و محل فرود خود را انتخاب کنید.

 

این مدل بهترین نرخ کاهش ارتفاع (به دلیل داشتن ایرفویل)، سریع ترین زمان باز شدن و بیشترین گزینه های فرود به دلیل قابل هدایت بودن را دارد.

اما نکته اینجاست که در صورت جمع نکردن پاراگلایدر و خارج نکردن آن از پرواز، امکان down-plan وجود دارد. برخی مدل های روگالو به دلیل تمایل گلاید آن ها دارای ریسک بیشتری در ایجاد down-plan می باشند.

 

 در صورتی که قادر به کنترل پاراگلایدر خود هستید(B-stall, C-stall, wrapped brakes or pulled in wing)، نیازی به کات اوی بال نمی باشد اما در صورتی که هارنس شما مجهز به ریلیز کارابین و گیره های اسپید بار باشد می توانید این کار را انجام دهید.

کات اوی بال اصلی باعث افزایش توانایی گلاید چتر دوم شده، پیچ خوردگی ها را از بین می برد و ریسک گرده خوردگی بال با کمکی را کاهش می دهد.

 

مزایا:

زمان باز شدن سریع، پایین ترین نرخ کاهش ارتفاع در فرود، قابلیت فرمان پذیری و هدایت، نوسانات آونگی کم، سرعت فرود کم در باد

 

معایب:

انحراف از مسیر که البته قابل هدایت است، بسته بندی پیچیده، هزینه خرید بالا

 

 

 

 

کمکی RAM-AIR

این کمکی مجهز به یک سیستم کات اوی طراحی شده برای خلبانان حرفه ای پاراگلایدر، رشته آکروباسی می باشد. با استفاده از آن، بال پاراگلایدر اصلی شما جدا شده و از آن برای بیرون کشیدن یک چتر تخت فرمان پذیر استفاده می شود تا آزادی کاملی برای رسیدن به منطقه ی فرود امن داشته باشید.

 

مزایا:

سریع ترین زمان باز شدن (اما نه پایین ترین سرعت در کاهش ارتفاع)، عدم وجود ریسک گره خوردگی پاراگلایدر با چتر دوم، کاملا قابل هدایت، سرعت فرود کم در باد، امن ترین فرود در باد های شدید

 

معایب:

هزینه بالا، وزن سنگین، بسته بندی بسیار پیچیده، نیازمند حداقل ارتفاع ۱۰۰ متر برای امن بودن، در صورت گره خوردگی با بال عمل نخواهد کرد، باید هنگام بیرون انداختن دستان خود را از روی برک های بال پاراگلایدر بردارید، امکان باز شدن رو به موانع مثل دیواره کوه، به دلیل محدودیت ها نیازمند یک چتر رزرو دوم هم هستید

 

 

 

 

اهمیت سایز چتر کمکی

اندازه ایده آل کمکی پاراگلایدر در درجه اول به وزن شما (وزن شما و همه تجهیزاتتان) در حین پرواز وابسته است. چتر های رزرو، درست مانند بال ها دارای محدوده وزن می باشند. هرچه وزن بیشتر باشد شما سریع تر پایین خواهید آمد. یک چتر که دارای بار بیش از حد است علاوه بر نرخ سقوط بالا از ریسک بالاتری برای down-plan و نوسانات آونگی برخوردار خواهد بود.

 

بنابراین مهم است که کمکی خود را در محدوده وزنی درست انتخاب کنید.

داشتن نرخ سقوطی بالاتر ۵.۵  متر بر ثانیه توصیه نمی شود زیرا احتمال آسیب دیدگی هنگام فرود افزایش پیدا می کند. این حد مجاز برای صدور گواهینامه تحت سیستم ارزشیابی EN 12491 است.

 

اکثر خلبانان دارای چتر ذخیره ای بسیار کوچک هستند. از دلایل عمده این انتخاب می توان به ارزان تر بودن و سبک تر بودن آن اشاره کرد. ولی همیشه این انتخاب صحیحی نیست. لطفا از همان ابتدا این کار را نکنید و برای شروع یک چتر دوم بزرگ انتخاب کنید!

 

سرعت باز شدن کمکی پاراگلایدر در شرایط واقعی می تواند دارای تفاوت بسیار زیادی با پروازهای کنترل شده و آزمایشی گزارشات EN داشته باشد. طراحی و بسته بندی می تواند بسیار بیشتر از سایز بر قابل اطمینان بودن آن تاثیر گذار باشد.

 

چتر رزرو نباید بیش از حد بزرگ باشد زیرا می تواند باعث مشکلات پاندولی در پرواز شود. به همین دلیل سازندگان معمولا یک محدوده ی وزنی در نظر می گیرند. نرخ سقوط واقعی شما در صورتی که بال باعث پاندول شدن و یا down-plan شود و یا در حال سقوط در هوای متلاطم باشید می تواند بالاتر برود.

پاراگلایدری که به شما متصل است هم، موجب آهسته کردن گلاید همه انواع چترهای رزرو (گرد، مربعی، روگالو) شود پس ممکن است نرخ سقوط شما را افزایش دهد.

 

اگر کمکی کشیده اید، با کنترل کردن بال پاراگلایدر و خارج نمودن آن از پرواز می توانید نرخ سقوط بهتر و کمتری از چتر دوم بگیرید.

 

 

 

طول عمر چتر کمکی

اکثر شرکت ها و طراحان توصیه می کنند که چتر های رزرو بعد از ۱۰ سال باید جایگزین شوند. بنابراین قیمت آن ها در بازار دست دوم در یک خط مستقیم به سمت این نقطه کاهش می یابد. ما چتر هایی که عمر توصیه شده آن ها گذشته باشد نمی فروشیم و اگر شما نیز چنین چتر رزروی در نظر دارید از بررسی کامل آن توسط افراد متخصص اطمینان حاصل کنید.

 

عمر چتر ها بستگی زیادی به شیوه استفاده و کیفیت نگهداری آن ها دارد (هر بار کشیدن کمکی می تواند به طرز چشمگیری عمر آنها را کاهش دهند).

 

 

 

 

نکات مهم در خرید کمکی پاراگلایدر

انتخاب مدل مناسب به اولویت ها، تجهیزات و بودجه شما بستگی دارد. 

 

فاکتور هایی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

 

• - سازگاری با هارنس (آیا در کیسه رزرو جا می شود؟ می توانم آن براحتی بیرون پرتاب کنم؟)
• - گواهینامه (EN 12491)
• - زمان باز شدن (عموما ۳ تا ۴ ثانیه)
• - نرخ سقوط (در حداکثر بارگیری، وزن پرواز شما)
• - پایداری (مقاومت آونگی و down-plan)
• - قابلیت هدایت
• - سهولت استفاده
• - کیفیت تولید
• - هزینه یا قیمت خرید
• - وزن کل
• - نوع و روش بسته بندی
• - طول عمر

 

 

سوالات متداول درباره چتر دوم پاراگلایدر (کمکی)

 

دستگیره کمکی ام را گم کرده ام!

کیف و دستگیره چتر های کمکی معمولا پس از بیرون انداختن آنها گم می شود. آن ها برای همین کار طراحی شده اند پس سعی نکنید که با ریسمان آن ها را متصل کنید زیرا باعث ایجاد یک flailing tail مرگ آور خواهید شد که می تواند به دور چتر رزرو پیچیده و از باز شدن آن جلوگیری کند یا به پاراگلایدر گیر کرده و چتر رزرو را دچار مشکل کند.

 

در صورتی که دستگیره شما گم شد قطعه جایگزین اصلی را از شرکت اصلی آن تهیه کنید زیرا استفاده از پین ها، اتصال دهنده ها و به خصوص استرپ هایی با طول صحیح مهم هستند. معمولا خلبانان حرفه ای پاراگلایدر،یک دستگیره اضافی برای سفر ها و دوره های SIV خریداری کرده و به همراه می برند.

 

 

 

Down-Plan چیست؟

این پدیده معمولا بر اثر کوچکی بیش از حد چتر کمکی و یا یک پاراگلایدر در حال شیرجه با لاین هایی گره خورده که مانع کنترل شدن بال می شود، ایجاد می گردد.

بعد از پرتاب کمکی، چتر از شانه های هارنس خلبان بیرون آمده و بال پاراگلایدر رو به جلو شیرجه می زند. اگر بال پاراگلایدر از پرواز خارج نشود ممکن است خلبان بین این دو باقی مانده و با نرخ سقوط بالا باعث ایجاد یک فرود فاجعه بار می شود.

در این حالت هیچ یک از چتر ها به دیگری غالب نشده است و کار خود را انجان نداده.

 

راه حل چیست؟

اگر نتوانستید بال اصلی را از پرواز خارج کنید، رایزر ها و یا لاین های بال پاراگلایدر را به کمک تیغ چتربازی (یا ریلیز کنید) ببرید. برای بالا بردن شانس خود چتر رزرو انتخاب کنید که دارای نرخ سقوطی پایین و بزرگی کافی باشد. یا اینکه می توانید خود را به یک چتر رزرو دوم هم مجهز نمایید.

 

 

 

اثر آیینه ای

اثر آینه ای پدیده ای ست که معمولا مربوط به چتر های کمکی بال محور (دارای گلاید و پرواز رو به جلو) در مقابل چتر های غیر بال محور (بدون گلاید) می باشد (برای مثال: گرد، PDA،کراس) اما همچنان می تواند در بین بال ها در حالتی که بال به یک سمت و چتر ذخیره به سمتی دیگر رفته نیز رخ داده و باعث شود تا چتر ذخیره در نرخ های سقوط بالاتر تا حد زیادی بی تاثیر باشد.

 

 

 

چتر کمکی دوم

اکثر خلبانان آکروباسی، رقابتی و تست کنندگان بال مجهز به دو چتر رزرو هستند. بیرون انداختن کمکی چتر رزرو می تواند باعث شرایطی غیرقابل پیش بینی شود بنابراین داشتن چتر دیگر می تواند امنیت آنها را بالاتر ببرد. اخیرا استفاده از چتر کمکی دوم در مسابقات الزامی شده است.

 

 

 

 

منبع https://flybubble.com/blog/choose-the-right-reserve-parachute

مترجم مهدی نقدی پری

حقوق ترجمه این مطلب متعلق به ما بوده و استفاده از این مطلب با ذکر نام نویسنده و ارائه لینک بلامانع است.